losmaken en verliezen
Pubers maken zich wat meer los van hun ouders, dat is een heel normaal proces. Niet altijd gezellig, maar wel belangrijk voor je ontwikkeling. Als je juist in die periode van losmaken en je eigen weg kiezen te maken krijgt met verlies heb je best een klus te doen.
Misschien heb je het gevoel dat je alles alleen moet doen.
Misschien vraag je je af of er iemand is die je kan begrijpen.
Misschien zoek je iemand die zonder oordeel naar jouw verhaal luistert.
sterk zijn, en kwetsbaar
Rouwen kan zorgen voor een warboel aan gevoelens. De ene dag ben je verdrietig, de
volgende dag voel je je prima en opeens kun je om iets kleins ontzettend boos worden. Soms wil je dat iedereen je met rust laat, het volgende moment baal je er van dat mensen niet vragen hoe je je voelt. Dat is heel normaal, maar vaak wel ingewikkeld. Jongeren stralen nogal eens aan de buitenkant uit dat ze zich goed en sterk voelen, aan de binnenkant kan het gevoel heel anders zijn.
Misschien ben je vanbinnen de weg een beetje kwijt.
Misschien is het fijn een plek te hebben waar al je gevoel welkom is.
Misschien ben je zo goed geworden in sterk zijn dat je niet meer goed weet hoe ruimte voor je verdriet kunt maken.
Bij mij ben je welkom, met alles wat er is. Ik vind niks gek en ik kijk graag met jou naar wat jou helpt om verder te kunnen met het verlies dat je draagt.